Wielki Czwartek to Dzień Ustanowienia Wieczerzy Pańskiej, nazywanej też Komunią Świętą, Wieczerzą Świętą, Sakramentem Ołtarza lub Eucharystią.

Luteranie wierzą, że Komunia Święta jest sakramentem, to znaczy ustanowionym przez Jezusa Chrystusa widzialnym znakiem niewidzialnej łaski Bożej. Sakrament ten jest nie tylko pamiątką śmierci Chrystusa, ale również zapowiedzią radości Zmartwychwstania, szczególnym wniknięciem w Boże Tajemnice, które dzięki ustanowieniu Chrystusa możemy rozważać i przyjmować dla naszego zbawienia.

W Komunii Świętej Chrystus sam przychodzi w Swoim Ciele i Krwi pod postaciami chleba i wina. Luteranizm od samego początku wierzy w realną i substancjalną obecność Ciała i Krwi Chrystusa w chlebie i winie. Zgodnie z ustanowieniem Chrystusa, Komunia Święta jest udzielana wszystkim wierzącym pod dwiema postaciami.

Kościół Ewangelicko-Augsburski w Polsce zaprasza do Komunii Świętej nie tylko ewangelików reformowanych i metodystycznych, z którymi jest w tzw. wspólnocie ambony i ołtarza, ale także wszystkich chrześcijan, którzy wierzą w realną obecność Chrystusa w Sakramencie Ołtarza.

Wielki Czwartek to radosny dzień w środku Wielkiego Tygodnia, dzień wdzięczności za ustanowiony przez Chrystusa sakrament. Barwą liturgiczną Wielkiego Czwartku jest biel — symbol czystości i niewinności. W tym dniu odprawiane są w parafiach luterańskich popołudniowe lub wieczorne nabożeństwa komunijne. W liturgii nabożeństwa ksiądz śpiewa dziękczynne „Chwała Bogu na wysokościach!,” zbór odpowiada: „Na wysokościach Bogu cześć”. W czasie nabożeństw wielkoczwartkowych dzwony kościelne dzwonią po raz ostatni, a następnie milkną aż do Wielkanocy.

źródło: luteranie.pl