On oddał swoje życie, aby oni mogli żyć
Przesłanie na Wielki Piątek 2021
ks. dr Jeannette Ada Epse Maina

Odpowiedział Jezus: Powiedziałem wam, że Ja jestem; jeśli więc mnie szukacie, pozwólcie tym odejść; aby się wypełniły słowa, które powiedział: Nie utraciłem żadnego z tych, których mi dałeś. (J 18,8-9).

Czy słyszeliście, aby ktoś, kogo ścigano, wyszedł naprzeciw swoim porywaczom lub oprawcom i powiedział: „To ja”? W ogrodzie, w pobliżu strumienia Kidron, Judasz, wraz z oddziałem żołnierzy i uzbrojonych strażników, wysłanych przez arcykapłanów i faryzeuszy, przybywa, aby aresztować Jezusa. Jednak wbrew wszystkiemu Jezus staje przed swoimi prześladowcami i oddaje się w ich ręce. Czego uczy nas ta postawa w Czasie Pasyjnym, który przypomina nam o Krzyżu, na którym Jezus oddał swoje życie za nasze grzechy?

Jezus wie o wszystkim, co Go spotka

Jezus wiedział, dlaczego jest poszukiwany i jakie władze w związku z tym są zaangażowane. Chociaż był w stanie przeciwstawić się działaniom tych władz, Jezus nie miał chęci do walki, ale raczej pragnął wypełnić plan swojego Ojca. Kiedy był ze swoimi uczniami, podczas ostatniej wieczerzy, oświadczył: „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: jeden z was mnie wyda. ” (J 13, 21). Gdy nadszedł czas, bez wahania zapytał swoich prześladowców: „Kogo szukacie? Odpowiedzieli, że Jezusa z Nazaretu.

Jezus proponuje duchowi wojny ducha pokoju. Z naciskiem mówi: „Mówiłem wam, że to ja”, rozbrajając w ten sposób strażników i wprowadzając ich w wielkie zakłopotanie. Jego słowa „to Ja” ukazują moc i chwałę Syna Bożego, który nie porzuca swojej misji i jest zdecydowany wypełnić ją wbrew wszelkim przeciwnościom.
Dzisiaj coraz trudniej jest realizować misję ewangeliczną z powodu pandemii koronawirusa, jak również z powodu innych zagrożeń, które trwają i nadal niszczą życie. Ograniczenia prawie uniemożliwiają ludziom poruszanie się, co paraliżuje niektóre działania. Zamiast porzucać swoją misję, Kościół jest wezwany do zrewidowania swojego sposobu działania w tych krytycznych czasach.

Jeśli mnie szukacie, pozwólcie odejść tym ludziom.

„Ja jestem dobry pasterz…” (J 10,11). Dobry pasterz jest tym, który prowadzi swoje owce do bezpiecznej zagrody. Jezus przyszedł na świat, aby zbawić grzeszników. Jest to misja powierzona Mu przez Ojca, dlatego pozwala powstać tym, którzy przyszli Go aresztować i którzy padają na dźwięk Jego słów, aby i oni mogli stać się uczestnikami zbawienia, które On oferuje. Jezus nie chce, aby ktokolwiek upadł z Jego powodu.

Syn Boży oddaje samego siebie. Przyszedł na świat, aby oddać swoje życie.  Takie zadanie otrzymał od swojego Ojca, którego chwałę opuścił w tym właśnie celu. Na dźwięk jego głosu, wrogowie upadają z bronią w rękach. Jego głos przemawia głośniej niż głos naszych wrogów, to ich dezorientuje, pokonuje i przynosi nam wolność. Przez słowa „to ja”, Jezus wyraża swój boski autorytet, dowodząc, że przyszedł oddać życie za swoich.

Nie utraciłem żadnego z tych, których mi dałeś.

Jezus przyszedł, aby wypełnić wolę swego Ojca, która przewiduje wyniesienie Jego dzieci do chwały, nie przez stworzenie ich, ale przez odkupienie, jak to zostało powiedziane o Nim: „Gdy złoży swoje życie w ofierze, ujrzy potomstwo,” (Iz 53, 10).

On pozwala tym ludziom, powalonym Jego boskim głosem, powstać i ofiarowuje się im, aby samemu uciec, nie tyle z rąk swoich wrogów, ale przed sąd, który miał znosić w ich zastępstwie, w naszym zastępstwie. Co za miłość!

Dobry pasterz czuwa nad swoimi owcami, ponieważ oddał za nie swoje życie, aby one mogły żyć. Życie w Chrystusie jest naszą nadzieją, w niej trwamy. Bez względu na to, co się dzieje, nasza nadzieja w Chrystusie pozostaje. Bądźmy wierni i postępujmy słusznie, szanując siebie nawzajem i tych, którzy mają władzę w tym czasie ograniczeń. Stosujmy się do zasad bezpieczeństwa i podejmujmy działania dla zapewnienia zdrowego i błogosławionego życia.

tekst: ks. dr Jeannette Ada Epse Maina jest wiceprzewodniczącą regionu afrykańskiego ŚFL
zdjęcie: Wim van 't Einde/Unsplash

źródło: www.luteranie.pl